Akıl ve Ruhun Bedenle Uyum Sanatı
Aikido'nun Tarihçesi
Aikido; Modern Japon savaş sanatı...
Aikido’nun anlamını tek bir cümle ile açıklamak her ne kadar zor olsa da, “Ruhun ve aklın beden ve evrensel enerji ile uyum sanatı” olarak ifade edilebilir. Aikido sadece kendini korumak için değil, aynı zamanda ruhsal gelişim için de bir öğretidir.
Aikido kelime anlamı olarak üç bölümden oluşmaktadır,
-
Ai (uyum, harmoni)
-
Ki (yaşam gücü, evrensel enerji, ruh)
-
Do (yol)
Morihei Ueshiba (1883-1969) tarafından geliştirilmiştir. Ueshiba, çok küçük yaşlardan itibaren Budo’ya ilgi duymuş, uzun yıllar fiziksel güç ve teknik gelişimine yönelik antrenmanlar yapmış ve birçok "Budo" sanatında ustalaşmıştır. Tüm bu savaş sanatları bilgisine ve fiziksel kondisyonuna rağmen iç dünyasında hep bir eksiklik hissetmiş ve tatmin olamamıştır. Bir yandan savaş sanatları çalışmalarına devam ederken diğer yandan
yaşam ile ilgili daha derin anlamlar bulma umuduyla farklı arayışlar içine girmiştir. İlerleyen yaşlarında savaş sanatları eğitimini, dünya görüşü ile birleştirerek, yaklaşık 900 yıllık “daito ryu aikijutsu” ve “kenjutsu” tekniklerini kendi aydınlanma yolunda kazandığı anlayışıyla harmanlayıp, günümüz Aikido formunu ortaya koymuştur. Tamamen yeni olan bu öğretide savaşlara karşı tüm varlıkları korumayı, doğayla ve evrenle bir bütün olmayı amaçlamıştır.
Ortaya çıkışı geçen yüzyılda olduğu için Budo'nun modern bir yorumu olarak da görülebilir. Budo; (Bu: savaş, savaşçı. Do: yol) Japoncada savaş sanatları için kullanılır ve savaş yolu, savaşçının yolu anlamına gelir.
Aikido saldırı sanatı değil, savunma sanatıdır. Esas amacı kişinin kendini koruması ve saldırganın gücünü ve enerjisini yine kendisine karşı kullanarak dengesini bozmak ve saf dışı bırakmasıdır. Saldırganın gücünü ve enerjisini yine kendisine karşı kullanmak fiziksel güçten çok, doğru zamanlama, hız ve iyi gözlemi gerektirir.
Aikido’nun yayılma hızı tüm dünyada her geçen gün artarak devam etmekte, günümüzde Japonya da ve tüm dünyada okullarda, profesyonel kurum ve kuruluşlarda ders ve bir spor branşı olarak okutulmaktadır.
Aikido Nedir?
Aikido'yu takip edecek ve bu yolda yürüyecek insanlara sesleniyorum; Aikido başkalarını doğru yola getirmek değildir, o kendimizi doğru yola getirmektir. -Morihei Ueshiba-
Aikido’nun ne olduğunu yazıyla anlatmak güçtür. Her Aikidocu çalışmalarında terini akıtarak bazen de kanını akıtarak bu sanatı anlamaya çalışır. O nedenle burada Aikido’nun ne olduğunu anlatmak için en doğru kelimelerin Türk Aikido’sunun kurucusu Kenji Kumagai Shihan’ın 50 seneyi aşkın Aikido çalışmaları neticesinde ortaya çıkan 10 prensip ile anlatmanın doğru olduğu düşüncesindeyim.
1) AİKİ: Aikido, savaş sanatlarındaki kainat kurallarının bir ifadesidir. Dolayısıyla Aikido, suyun yüksek yerden aşağıya doğru akması gibi tabiata uyarak kendi vücudunu serbest ve rahat hareket ettirmeyi, karşıdaki insanın "ki" denilen enerjisine uymayı ve bu enerjiyi durmaksızın akıtıp yönlendirmeyi kısacası yürek, "ki" ve vücudun bütünlüğünü amaçlayan çalışma yoludur.
2) ÇALIŞMA: Aikido çalışmaları doğru bir şekilde yenmek ve özünde kendini yenmek için yapılır. Amaç başkasını yenmek değildir. İhmal etmeksizin çaba harcayarak mutlak galibiyet için Aikido çalışılmalıdır. Aikido çalışması, kendimizi güçlendirmek (bedensel,ruhsal ve zihinsel güçlenmeden bahsedilmektedir)
için anlaştığımız sahada temel hareketlerini tekrarlamakla yapılır. Aikido çalışmaları, görülebilen teknikler vasıtasıyla görülemeyeni elde etmeye yöneliktir.
3) DURUŞ: Omuzları rahat bırakıp göbeğine "ki" enerjisini toplayarak ciddiyetle her türlü değişikliği karşılayabilen doğal bir duruş doğru bir duruştur. Gündelik hayatımızda ise daima olumlu ve soğukkanlılıkla davranmamız gerekir.
4) MESAFE: Rakibi tamamen kontrol altına alabiliyorsak mesafemiz doğru demektir. Ancak asıl mesafe sadece kendini değil karşıdaki insanı da kırmayan mesafedir. Bu mesafenin, uzunluk mesafesi, zaman mesafesi ve manevi mesafe olduğunu unutmamalıyız.
5) MÜSABAKA: Aikido da müsabaka değil, kural yoktur. Dolayısıyla yanlış bir teknik olmamakla beraber, doğru bir teknik de yoktur. Uke ve Tori‘nin bir anlık ciddi karşılaşmasından bütün teknikler doğar. Bu Takemusu Aiki‘dir.
6) KARŞILAŞMA: Karşılaşma anında yaptığımız irimi‘ye (giriş, hamle) göre kazanacağımız ya da kaybedeceğimiz belli olur. Dolayısıyla karşılaşmanın ciddi bir durum olması gerekir. Yendikten sonra rakibe en son darbeyi vurmamak da Aikido’nun özelliğidir. İrimi‘den sonra rakibi kilitlemek veya fırlatmak, bedeni pekiştirmek içindir.
7) ARAŞTIRMA: Su kayalara çarparak akar. Bu akış şeklinde arınma vardır. Bıçak ve bileme taşı birbirine sürttüğü için bıçak bilenebilir. Aikido, karşıtların uyuşmasındaki ruh ve vücut idmanını ve arınmasını amaçlamaktadır.
8) ÖĞRENME: Savaş sanatı, bir yoldur. Ne ilim ne de dindir. Adım adım yolun derinliği öğrenilir. Kestirme yolu yoktur. Aikido, vakit harcayarak, ter ve bazen de kan bile akıtarak kendi sınırlarına meydan okumaktır. Anlamakla yapabilmek ayrı bir şeydir.
9) ESNEKLİK: Çalışmada rakip her zaman silahsız olmayabilir, her zaman tek kişi olmayabilir ve çalışma sadece dojo‘da (antrenman yapılan yer) değildir. Günlük hayatı da çalışma yeri sayıp dojo‘da öğrendiğimiz düşünceleri uygulamamız gerekir. Bu esnek düşünce, Aikido’nun kalbidir.
10) KİBARLIK: Aikido teknikleri, tekniği yapan kişinin huyunun, karakterinin ve fikrinin ifadesidir. Dolayısıyla Aikido çalıştıkça tekniklerimizin daha doğru, daha güzel ve kibar olmasını isteriz.